Zasadniczo okres niezdolności do pracy, potwierdzony zaświadczeniem lekarskim, może obejmować maksymalnie 3 dni poprzedzające dzień, w którym lekarz przeprowadził badanie. Przepisy nie precyzują jednak maksymalnej długości okresu niezdolności do pracy, który może wystąpić po dniu przeprowadzenia badania.
Duże grono osób zastanawia się ile dni wstecz można wystawić zwolnienie lekarskie? Lekarz uprawniony do wydawania orzeczeń o czasowej niezdolności do pracy może wystawić zwolnienie lekarskie z datą wsteczną, które będzie miało formę e-zwolnienia. Zasadniczo, okres ten nie może obejmować więcej niż 3 dni przed dniem przeprowadzenia badania, o ile wynik badania jednoznacznie wskazuje, że ubezpieczony był niezdolny do pracy w tym czasie. Przepisy nie określają jednak maksymalnej długości okresu niezdolności do pracy, który może zostać potwierdzony zaświadczeniem lekarskim po dniu w którym odbyła się wizyta.
Wystawienie zwolnienia lekarskiego z datą wsteczną, które obejmuje dni weekendowe, jest dopuszczalne w określonych sytuacjach i po spełnieniu konkretnych warunków. Przepisy przewidują, że lekarz może uwzględnić w zwolnieniu okres sprzed wizyty, jeżeli wyniki badania oraz wywiad medyczny wskazują jednoznacznie, że pacjent w tym czasie był niezdolny do wykonywania obowiązków zawodowych.
Zwolnienie lekarskie 3 dni wstecz weekend jest możliwe, jeżeli pacjent zgłasza się do lekarza w poniedziałek i opisuje, że już od piątku zmagał się z ostrymi objawami choroby, uniemożliwiającymi wykonywanie obowiązków zawodowych. W takim przypadku L4 może obejmować piątek, sobotę i niedzielę, pomimo że wizyta odbyła się dopiero w poniedziałek.
Decyzja o wystawieniu zwolnienia na dni wstecz jest podejmowana na podstawie szczegółowego wywiadu z pacjentem, obserwacji objawów, a często także dokumentacji medycznej lub historii choroby. Lekarz musi być przekonany, że stan pacjenta w okresie objętym wstecznym zwolnieniem rzeczywiście uniemożliwiał wykonywanie pracy.
Zwolnienie lekarskie wstecz a przepisy
Zasady dotyczące wystawiania zaświadczeń lekarskich oraz tego ile dni wstecz można wystawić zwolnienie lekarskie, reguluje ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tzw. u.ś.p.) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 listopada 2015 r. dotyczące sposobu i trybu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczeń lekarskich oraz procedury sprostowania błędów w tych zaświadczeniach (tzw. r.s.t.).
Z artykułów 54 i 54a ustawy o świadczeniach pieniężnych wynika, że zaświadczenia lekarskie mogą wystawiać lekarze, lekarze dentyści, felczerzy i starsi felczerzy, którzy mają uprawnienia do tego poprzez założenie profilu na platformie ZUS. Zgodnie z artykułem 55 ust. 1 tej ustawy, zaświadczenie lekarskie musi być wystawione w formie elektronicznej, uwierzytelnione przy użyciu kwalifikowanego certyfikatu lub profilu zaufanego ePUAP, zgodnie z wzorem ustalonym przez ZUS, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego przez ZUS.
Oprócz tego, że lekarz może wystawić wsteczne zwolnienie lekarskie, może je też wystawić po dacie badania, orzeczenia o niezdolności do pracy. Z ust. 2 wynika jednak, że zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres niezdolności do pracy przypadający po dniu przeprowadzenia badania, nie później jednak niż 4 dnia po dniu badania, tylko wówczas, gdy bezpośrednio po dniu badania przypadają dni wolne od pracy albo badanie jest przeprowadzane w okresie wcześniej orzeczonej niezdolności do pracy. Zgodnie z par. 7 ust. 3 r.s.t. zaświadczenie lekarskie może być również wystawione na okres niezdolności do pracy przypadający przed dniem, w którym przeprowadzono badania, ale okres ten nie może być dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień badania i jest to dopuszczalne jedynie wtedy, gdy wynik badania wskazuje, że w okresie tym ubezpieczony niewątpliwie był niezdolny do pracy. Należy przy tym dodać, że lekarz psychiatra może wystawić zaświadczenie lekarskie na okres wcześniejszy niż 3 dni poprzedzające dzień badania w razie stwierdzenia lub podejrzenia zaburzeń psychicznych ograniczających zdolność ubezpieczonego do oceny własnego postępowania.
Przepisy u.ś.p. oraz r.s.t. nie określają maksymalnej liczby dni, na które można wystawić zaświadczenie lekarskie. Zgodnie z paragrafem 8 r.s.t., zaświadczenie wystawiane jest na okres, w którym ubezpieczony powinien unikać pracy z powodu stanu zdrowia, ale nie dłużej niż do dnia, w którym konieczne jest ponowne przeprowadzenie badania lekarskiego. Dodatkowo, zgodnie z paragrafem 10 ust. 2 r.s.t., jeśli ubezpieczony przebywa w szpitalu lub innym ośrodku leczniczym świadczącym stacjonarne i całodobowe usługi zdrowotne przez ponad 14 dni, zaświadczenie lekarskie powinno być wystawiane co 14 dni.
Zgodnie z artykułem 41 Kodeksu pracy, pracodawca nie ma prawa wypowiedzieć umowy o pracę w trakcie urlopu pracownika lub innej usprawiedliwionej nieobecności, jeśli nie minął jeszcze okres, który uprawniałby do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia. Wypowiedzenie umowy w tym okresie jest nieważne. Należy jednak zaznaczyć, że przepisy nie chronią pracownika przed wypowiedzeniem umowy w sytuacji, gdy pracodawca chce ją rozwiązać bez wypowiedzenia z winy pracownika. Ochrona ta nie obowiązuje także w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy.
Pracodawca, wypowiadając umowę o pracę, musi pamiętać, że nie może tego zrobić w „okresie ochronnym”, czyli w czasie, gdy nieobecność pracownika w pracy jest usprawiedliwiona, w tym podczas zwolnienia lekarskiego. W takim przypadku wypowiedzenie będzie nieważne. Inaczej sytuacja wygląda, gdy pracownik w dniu wypowiedzenia wykonywał pracę, a dopiero później ujawnił, że był niezdolny do pracy z powodu choroby. W takim przypadku działanie pracodawcy nie narusza przepisów zawartych w art. 41 Kodeksu pracy, co jest zgodne z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego.
W wielu przypadkach, gdy stan zdrowia psychicznego pracownika jest poważny, może być konieczne uzyskanie zwolnienia od lekarza psychiatry. Lekarze muszą ocenić, czy problemy psychiczne uniemożliwiają wykonywanie pracy zawodowej. Wskazaniem do wystawienia zwolnienia może być na przykład depresja lub stosowane wobec pacjenta działania mobbingowe. Tego rodzaju trudności mogą sprawiać, że pracownik nie jest w stanie skutecznie realizować swoich obowiązków zawodowych.
Zastanawiasz się ile dni wstecz może wystawić zwolnienie lekarskie psychiatra?
W szczególnych przypadkach, gdy wyniki badań oraz wywiad z pacjentem potwierdzają, że problemy zdrowotne uniemożliwiały wykonywanie pracy już wcześniej, psychiatra może wystawić zwolnienie na okres dłuższy niż 3 dni wstecz. Taka sytuacja ma miejsce na przykład w przypadku poważnych zaburzeń psychicznych, które utrudniają ocenę własnego stanu zdrowia.
Pracownik może korzystać ze zwolnienia lekarskiego zarówno z powodu problemów zdrowotnych o charakterze fizycznym, jak i psychicznych. Jednym z najczęstszych powodów uzyskania L4 od psychiatry jest depresja – choroba cywilizacyjna objawiająca się obniżeniem nastroju, zaburzeniami snu i rytmu okołodobowego oraz stanami lękowymi. Kolejnym częstym powodem wystawienia zwolnienia są przypadki mobbingu lub prześladowania w miejscu pracy, które mogą znacząco wpłynąć na pogorszenie zdrowia psychicznego pracownika.
Aby uzyskać zwolnienie lekarskie, konieczna jest konsultacja z lekarzem psychiatrą, który wystawia L4 na konkretny okres. Zwolnienie od psychiatry może trwać maksymalnie 182 dni, czyli mniej więcej pół roku. Jeśli pacjent potrzebuje więcej czasu na powrót do zdrowia, psychiatra może skierować go na dalsze leczenie. W okresie trwania zwolnienia pracownik jest chroniony przed wypowiedzeniem umowy przez firmę go zatrudniającą.
Nurtuje Cię pytanie-zwolnienie lekarskie ile dni wstecz? Standardowe zwolnienie lekarskie może być wystawione maksymalnie 3 dni wstecz, ale w przypadku L4 od psychiatry istnieje możliwość wystawienia zwolnienia na dłuższy okres wstecz, jeśli jest to konieczne aby poprawić stan zdrowia pacjenta.
Zasiłek chorobowy podczas zwolnienia wynosi 80% podstawy wymiaru składek, która jest obliczana na podstawie średniego wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych przed miesiącem, w którym stwierdzono niezdolność do wykonywania obowiązków służbowych.